Προετοιμάζοντας το έδαφος για τη διδασκαλία του «ολόκληρου λογοτεχνικού βιβλίου» στο σχολείο.
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χρυσούλα Γεωργοπούλου
Ξεκινώντας από τη βεβαιότητα ότι:
«Η Τέχνη και η Λογοτεχνία αναλαμβάνει πρωτεύοντα ρόλο στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της εποχής και ενδιαφέρονται για τη βελτίωση της καθημερινότητας»
Αποφασίστηκε, αρχικά,
Η απεικόνιση σε κεντρικό τοίχο του σχολείου μιας αναπαράστασης σχετικής με την έννοια της ευεργεσίας στη διαχρονική της διάσταση ως επέκταση της περσινήςτοιχογραφίας, σε αντικριστό τοίχο, που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του ευεργέτη Ζώη Καπλάνη (Σημειωτέον, ότι οι μαθητές με την αναπαράσταση αυτή, και σχετικό θεατρικό για τον Ζώη Καπλάνη, συμμετείχαν σε εκδήλωση που αφορούσε την Τέχνη και τον Λόγο).
Η επιλογή της θεματικήςβασίζεται στην άποψη ότι η Τέχνη λειτουργεί ως θεματοφύλακας της ιστορικής μνήμης και αποδίδει την πραγματικότητα συνδυαστικά στην κλίμακα του παρόντος, του βιωμένου παρελθόντος και του άγνωστου μέλλοντος.
Επίσης, η έννοια της ευεργεσίας στη διαχρονική της διάσταση, ευελπιστούμε ότι θα ενώσει την τεχνητή νοημοσύνη που εισβάλλει στην καθημερινότητά μας με την προγονική σοφία δίνοντας τη λύση στα προβλήματα του σύγχρονου πολιτισμού. Το μήνυμα διοχετεύεται σε όλη τη σχολική κοινότητα, στην οποία η συμμετοχή ήταν καθολική.
Οι μαθητές μπήκαν σε ρόλο δημιουργού
Υπό την καθοδήγηση της φιλολόγου Χρυσούλας Γεωργοπούλου και της καλλιτέχνιδος Ελένης Μίχου,
- Αναζήτησαν τρόπους απεικόνισης της ευεργεσίας στη σύγχρονη εποχή
- Διερεύνησαν διαύλους επικοινωνίας με το κοινό
- Συσκέφθηκαν αν θα είναι αισιόδοξη η απεικόνιση της πραγματικότητας και κατά συνέπεια θα κυριαρχούν τα έντονα χρώματα
- Οριστικοποίησαν τον τρόπο εργασίας (σε ομάδες που θα διαδέχεται η μία την άλλη)
Και ξεκίνησαν
- Να μετατρέψουν τον χώρο εισόδου του σχολείου σε έναν φιλόξενο χώρο, που δημιουργεί θετικά συναισθήματα μέσα από την καλαισθησία του
- Να δώσουν τη δική τους απάντηση στην αλλοτρίωση του δυτικού ατόμου που αδιαφορεί για τη δυστυχία των συνανθρώπων του
- Να ανακαλύψουν έναν τρόπο συνεργασίας μεταξύ τους για να φέρουν εις πέρας μια εκτενέστατη τοιχογραφία, ισορροπώντας και όλες τις άλλες υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος
Η ΙΔΕΑ
Ένα μικρό παιδί, ως σύμβολο της καθαρής σκέψης και των αγνών συναισθημάτων, σύρει μια κουρτίνα και αποκαλύπτονται πράξεις ευεργεσίας στη σύγχρονη εποχή. Στο πίσω μέρος λειτουργεί σαν φόντο το ουράνιο τόξο, συμβολίζοντας τα θετικά συναισθήματα που απορρέουν από τον ευεργέτη και τον ευεργετούμενο. Και στην προέκταση της απεικόνισης αναπαριστάται το φυσικό τοπίο της λίμνης των Ιωαννίνων, ένα οικολογικό μήνυμα στην εποχή της κλιματικής αλλαγής.
Η ιδέαείναι απόρροια της ευρύτερης προσπάθειας της φιλολόγου Χρυσούλας Γεωργοπούλου, που συντονίζει το Σχέδιο Δράσης (στο οποίο εντάσσεται και η συγκεκριμένη δράση), να προβάλλει τα ιδεώδη της ανθρωπιστικής παιδείας δημιουργώντας παράλληλα μια σύζευξη με την τεχνητή νοημοσύνη, που εισβάλλει στη ζωή μας.
Πρωτεργάτης στην υλοποίηση της ιδέας, η καλλιτέχνης Ελένη Μίχου, που μέσα από τον ρόλο του εξωτερικού συνεργάτη, μεταλαμπάδευσε στους μαθητές με άρτιο παιδαγωγικό τρόπο πολύτιμες γνώσεις που αποκόμισε από σχετικές σπουδές της στην Αυστραλία.
Το συγκλονιστικό στο όλο εγχείρημα ήταν ο πολύ μεγάλος αριθμός των συμμετεχόντων μαθητών και η άριστη «ενορχήστρωση» αυτής της συμμετοχής.
Αποτέλεσμα
Ένα έργο που μας υποδέχεται όλους κάθε πρωί
Αίσθημα ικανοποίησης στους μαθητές
Η εμπειρία της ολοκλήρωσης ενός συλλογικού έργου
Η εμπειρία αυτή θα αξιοποιηθεί κατά την εφαρμογή της ανάγνωσης ολόκληρου λογοτεχνικού βιβλίου στο μάθημα της Λογοτεχνίας στο δεύτερο τετράμηνο, σύμφωνα με το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, όπου θα καταδειχθεί η σύμπραξη Λογοτεχνίας και Τέχνης.
Επίσης, έχει συνδυαστεί με την επίσκεψη συγγραφέων λογοτεχνικών έργων που επισκέφθηκαν ήδη ή θα επισκεφθούν στο άμεσο μέλλον το σχολείο σε μια προσπάθεια αλληλεπίδρασης με τους μαθητές και μεταφοράς της εμπειρίας τους από τη συγγραφή.
Ευχαριστούμε!
Τη Διεύθυνση του Σχολείου και τη Σχολική Επιτροπή για την έγκριση του απαιτούμενου για τα υλικά της τοιχογραφίας χρηματικού ποσού
Τον Σύλλογο Διδασκόντων και ευρύτερα το προσωπικό του σχολείου που με όποιον τρόπο ο καθένας βοήθησε στην υλοποίηση αυτού του έργου, και ιδιαίτερα την καθηγήτρια των καλλιτεχνικών, κα Μπρούζου, που συνέβαλε καθοριστικά στην οργανωμένη διάθεση των ομάδων των μαθητών που δούλευαν στον Τοίχο
Όλους τους μαθητές του Σχολείου, τόσο αυτούς (και δεν ήταν και λίγοι!) που με ενθουσιασμό συμμετείχαν, όσο και όλους τους υπόλοιπους, που αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια του σχολείου, μετέφεραν τα θετικά συναισθήματά τους, και με την καθημερινή στάση τους λειτουργούν προστατευτικά προς το έργο
